Tuesday, March 28, 2006

Κοτόπουλο που δεν θυμίζει άχυρο!

Πόσο εύκολα μπορεί κανείς να μετατρέψει ένα βαρετό συνηθισμένο φαγητό σε κάτι πικάντικο και ορεκτικό... αρκεί να έχει στην κουζίνα κάποια βασικά "εμπλουτιστικά" υλικά και λίγο κέφι.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τα άνοστα συσκευασμένα φιλέτα στήθους κοτόπουλου. (Δεν άκουσα καλά... δεν πρέπει να τρώμε κοτόπουλο; Αηδίες. Μήπως ξέρουμε με ακρίβεια αν είναι ασφαλή τα υπόλοιπα κρέατα, τα ψάρια, τα λαχανικά; Όλα προέρχονται από ελεγμένες βιολογικές καλλιέργειες; Ψυχραιμία, καθαριότητα και καλό μαγείρεμα.)


Χρειαζόμαστε 700 γρ. φιλέτο κοτόπουλο, όσο είναι το βάρος σε ένα πακέτο Μιμίκος. Προτιμώ τη συγκεκριμένη μάρκα, μιας και η καταγωγή μου μερικώς από Εύβοια. Αν και ο ένας αδερφός Μιμίκος είναι συγχωρεμένος και ο άλλος διέλυσε την επιχείρηση και τελικά -ευτυχώς- την πούλησε, δεν παύουν να είναι Ευβοιώτες αρκετοί από τους κοτοπουλάδες που εφοδιάζουν ακόμα και σήμερα την εταιρεία Μιμίκος.

Τί άλλο θα χρειαστούμε;

4 μεγάλα κρεμμύδια χονδροκομμένα
3-4 σκελίδες σκόρδο
5 πράσινες πιπεριές
brandy
λευκό κρασί
καυτερή μουστάρδα τύπου dijon
soya sauce
ελαιόλαδο
σησαμέλαιο
300 γρ. φέτα
αλατοπίπερο
πάπρικα
μοσχοκάρυδο
ρίγανη
chillies


Σωτάρουμε το κοτόπουλο κομμένο σε μπουκιές με το ελαιόλαδο. Σβήνουμε με brandy. Προσθέτουμε κρεμμύδια και σκόρδα. Μόλις μαραθούν, σειρά έχει το λευκό κρασί, η soya, η μουστάρδα και τα μπαχαρικά. Στα 40' βάζουμε τις πιπεριές, κομμένες σε πολύ χονδρά κομμάτια (προσωπικά μου αρέσει να ξεχωρίζουν και να μην είναι πολύ μαλακωμένες από το μαγείρεμα). Σε 10-15' είναι έτοιμες. Βάζουμε την φέτα κομμένη σε κύβους 2 εκατοστών, σβήνουμε το μάτι και αφήνουμε το τυρί να λειώσει ελαφρά από την θερμότητα του ήδη ζεστού φαγητού. Ρίχνουμε στο τέλος μερικές σταγόνες σησαμέλαιου, ανάλογα την ποιότητα του λαδιού και την προσωπική γεύση.

Με ρύζι σκληρούτσικο, είναι ένα θαυμάσιο φαγητό που αν και γίνεται πολύ γρήγορα και εύκολα, εντυπωσιάζει με την νοστιμιά του.

19 Comments:

At March 28, 2006 12:35 AM, Blogger ci said...

Ωχ, ζημιά βραδυάτικα!! Θα ξενυχτήσουμε που θα ξενυχτήσουμε, λες να πάω κατά κουζίνα???

Όσο για ασφάλεια κλπ, ας τα ακούσουν κάποτε όσοι τα προτιμάν .."με τα αίματα".

 
At March 28, 2006 1:02 AM, Blogger snikolas said...

…και πότε είπες μας έχεις τραπέζι;

 
At March 28, 2006 2:01 AM, Blogger Mirandolina said...

Αχ κι είναι και σαρακοστή - τι να σε κάνω!

 
At March 28, 2006 10:48 AM, Blogger Juanita La Quejica said...

Καλημέρα!
Λεμονιά μου, αυτό το "με τα αίματα" μάλλον δεν επιτρέπεται πλέον λόγω των διαφόρων ασθενειών.
Nikola, όταν με το καλό κατέβετε στα μέρη μας όλοι οι φίλοι Βόρειοι! Ή ανέβουμε εμείς!
Mirando, πάνω μου ρίξε την αμαρτία της λιγούρας και φτιάξε το όταν τελειώσεις την νηστεία.
Gastone! Και έλεγα ότι κάτι ήθελα να σου προτείνω για την περασμένη Κυριακή, αλλά δεν θυμόμουν τί! Τζάμπα τα γράφαμε στο hungry γμτ!

 
At March 28, 2006 10:56 AM, Blogger πολυβιος said...

νομίζω ότι μετά τα βιβλία του πιτσιρίκου και της κουρούνας, οφείλεις να τυπώσεις τις συνταγές σου. τύφλα να΄χει η βέφα ! καλημέρα, χουανιτάκι.

 
At March 28, 2006 11:17 AM, Blogger Juanita La Quejica said...

Καλημέρα Πολύβιε! Όλα πηγαίνουν σύμφωνα με το πρόγραμμα;
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε (αν και υπερβολικά, απλή νοικοκυρά είμαι, που μου αρέσουν οι δοκιμές γιατί βαριέμαι τα ίδια και τα ίδια, έτοι λοιπόν προσπαθώ να επεκτείνω λίγο τους γευστικούς μου ορίζοντες...)

 
At March 28, 2006 1:28 PM, Blogger πολυβιος said...

με καθυστερούν, αλλά απολαμβάνω τον καλό καιρό. εκκρεμεί η μετακόμιση, που θα γίνει την άλλη βδομάδα. μέχρι τότε δοκιμάζω χταποδάκια και μυδοπίλαφα στα πέριξ. εννοείται πως θα πάρεις τον καλό σου και θα μου ρθετε.

 
At March 28, 2006 1:44 PM, Blogger Juanita La Quejica said...

Εννοείται! Ευχαριστώ!

 
At March 28, 2006 2:27 PM, Anonymous Anonymous said...

καλή φαίνεται, μου κάνει, αλλά μετά τη νηστεία.
Α! και αυτή την φορά δεν έχει χταπόδι η φωτογραφία σου!!!

 
At March 28, 2006 3:40 PM, Blogger Filotas said...

Τι μας κάνεις βρε αμίγκα?! Καλησπέρες!

 
At March 28, 2006 3:58 PM, Blogger Juanita La Quejica said...

Γιάννη είσαι παλιόπαιδο!
Angelito, ετοιμάζομαι για την Iberia! Και για την αυριανή μέρα...

 
At March 28, 2006 8:11 PM, Blogger Katerina ante portas said...

Συνδαιτημόνες δέχεστε? (Περνώ την πετσέτα στο λαιμό μου!);)

 
At March 28, 2006 11:33 PM, Blogger Unknown said...

αχ πάλι την έκανες τη ζημιά, η κοιλιά μου άρχισε πάλι να διαμαρτύρεται, τι τυχεροί οι φίλοι σου... σλουρπ ;)

 
At March 29, 2006 9:50 AM, Blogger vasvoe said...

όντως κάθε φορά που γράφεις συνταγές μου ανοίγει η όρεξη. πρέπει να φταίνε και οι φωτογραφίες...

 
At March 29, 2006 11:09 AM, Blogger ci said...

Χρόνια Πολλάααααααααα κι από εδώ - πού είναι το γλυκό ??:D

 
At March 29, 2006 12:03 PM, Blogger Katerina ante portas said...

ΧΡΟΝΙΑ καλά, δημιουργικά και αγαπημένα!
Να ζήσεις! Απόψε λέω να κάνουμε ένα -virtual- party!

 
At March 29, 2006 12:05 PM, Blogger Juanita La Quejica said...

Το τρώω! ΧΑΧΑ! Και δεν προλαβαίνω ούτε ποστάκι να γράψω, τέλειο το πρωινό δώρο από Δράμα! Σε ευχαριστώ τριπλά Λεμονιά! Και για το γλυκό και για τα cds!

 
At March 29, 2006 12:05 PM, Blogger Juanita La Quejica said...

Καλημέρα σε όλους!

 
At March 29, 2006 12:31 PM, Blogger Mirandolina said...

Χρονια πολλά κι απο δω, κυρία μου! (τη διακαινίσιμο θα το φτιάξω σίγουρα το κοτοπουλάκι)

 

Post a Comment

<< Home

Άνθρωποι από Καλαμπόκι

Hungry For Life

Hungry For Life