Slainte! Here's tae ye!
Glenmorangie Port Wood Finish Single Highland Malt Scotch 12 Year
Δεν είχα συμπαθήσει ποτέ τα Μalts, μέχρι που δοκίμασα ένα αρκετά αμφισβητούμενο από τους λάτρεις του είδους. Το Glenmorangie Port Wood Finish Single Highland Malt Scotch Whisky. Εκεί άρχισα να αλλάζω γνώμη, υπάρχει κάποιο malt και για μένα! Επειδή δεν έχω τις γνώσεις για να το περιγράψω με σαφήνεια, προτιμώ να περιοριστώ σε κάποια σχόλια που βρήκα στο διαδίκτυο.
A remarkable malt, antique gold in colour: golden but with a rosy hue. This whisky has been matured for at least 12 years in American white oak casks and racked for several years into Ruby Port pipes for 'finishing'.
With a drop of water, the key aromas are of butterscotch and dark chocolate, but with fresh, minty notes and a trace of dryness, like lint. There is some sandalwood here, and citric fruit - oranges, perhaps tangerine - even a hint of allspice. With a little more water, lighter scents begin to emerge: grass and hay, hazelnuts and candied peel. The mouth-feel is voluptuously smooth, like sipping velvet. The entire palate is engaged - a most interesting and complex balance of sweet and dry flavours. the bitter chocolate, noted as an aroma is apparent, and the fresh minty-ness. In the satisfying, lingering finish a hint of port reveals itself for the first time, this and walnuts. A remarkable whisky, perfect after a good meal, or to savour at any time.
Pros: Fruity, caramel malt
Cons: Loses some character as a Scotch whisky; a bit compromised
The Bottom Line: Highly recommended to those looking for a sweet Highland malt with a relatively unusual wood finish.
Full Review
I'm trying to think exactly when I first sampled Glenmorangie. I can think of two places, but I'm not quite sure which came first. One was surely an Oyster Bar, the other a little Bistro where the ex and I went for an early evening drink. Although the Speysides and Highlands can get a bit hard to distinguish at times, this whisky differentiated itself from its neighbours --- a smooth blend of sweetness with a tingling pepper, and a touch of peat.
It was therefore with a little flutter of excitement that, one day in a BA Business Class lounge, I noticed a bottle of Glenmorangie Port Wood Finish available for the taking on the bar. Sitting next to it was a bottle of Glenfiddich's Solera Reserve. Never one to regret chances untaken, I decided to do a parallel tasting. The Glenfiddich was more interesting than its 10 year old sister, but it was, overall, the relatively uninspired spirit you head for when Fathers' Day is too near for consideration. But the Glenmorangie PWF was a delight. There was a wonderful combination of oaken chocolate with the starting Highland spirit that reminded me somewhat of Macallan, but without its more vinous character.
I acquired a bottle a few months back and have been enjoying it ever since, in the company of some quite impressive whiskies. Here are my tasting notes.
Colour: The colour of wild honey, with a tinge of rose gold and copper. The malt is slightly oily, although less so than an Islay. A singularly attractive spirit.
Nose: Very rich and sweet. At the top, we find a toasty oak with vanilla characteristics, that gives way to a heady cocoa. Deeper in, we return to the white pepper and heathery peat characteristic of Glenmorangie.
Palate: Here, perhaps, the spirit fails to be 100% convincing. There's something about this malt that is not quite an idiomatic Scotch whisky. It tastes like something half way between a malt whisky and a cognac. That's not at all undesirable, but it may explain why some folks don't care for this spirit much. Much of what we detect in the nose comes through in the palate. The initial touch is dry and tingly, but the sweetness of the malt builds up apace and dominates. The finish however is initially more nutty than sweet, with some residual and attractive pepper, but the sweetness again returns a little later.
Overall, a fine, if somewhat idiosyncratic malt.
Σχόλια για το Glenmorangie Port Wood Finish Highland Single Malt Whiskey
posted by Juanita La Quejica @ 4:12 PM
37 Comments:
Στην υγειά μας αμίγκα - από νωρίς ξεκινήσαμε σήμερα, πάλι με φυλλαράκια δυόσμου μας βλέπω να τριγυρνάμε.
Φουντούκια σήμερα, πάνε καλύτερα με το malt!
Άντε Βίβα!
Χουανίτα, ως πότε θα γίνεσαι αφορμή για ιστορίες; ε;
Καλόπιοτο κομπανιέρα!
Χουανίτα έχω να σου απευθύνω την εξής ερώτηση:
Ξέρεις κάποια κάβα με καλά malt?
Όχι Τσέλιγκα. Άνοιξε ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη που εξειδικεύεται σε μικρούς και άγνωστους στην Ελλάδα παραγωγές malt, αν θες θα ψάξω να σου βρω τα στοιχεία του.
Mirandolina, ελπίζω ποτέ, λατρεύω τις ιστορίες.
Slainte!
άντε γεια μας!!!
Τσέλιγκα, αρκετά μεγάλη ποικιλία έχει η κάβα στο σταθμό του Μαρουσιού (που φέρνει κι ούζο "Παραδοσιακόν" από τη Μυτιλήνη-- αστέρι!).
thank you mirandolina :-)
Juanita οποιαδήποτε πληροφορία είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη. Τα ταξίδια στη Θεσ/νικη δε μας λείπουν και μία καινούρια αφορμή θα είναι ότι πρέπει!
Το μπαρ της Λοκάντας σερβίρει σήμερα σε σας, αγαπητή κυρία. Θα είναι τιμή μας να περάσετε, ω αφορμή της ιστορίας.
Θα ήμουν ασεβής αν έλεγα πως ένα Lagavullin ανοίγει ψυχές ;
Υπάρχει πάντα ένα κρατημένο για λίγους και διαλεχτούς.Το μόνο συνοδευτικό που χρειάζεται είναι χρόνος.
mi amiga ετοίμασε ένα σπέσιαλ ενισχυμένο γιατί σήμερα είναι απαραίτητο!!!
καλημέρα!!!
Καλημέρα σε όλους!
έχω και hangover από χθες. βάλε μου κι εμένα ένα να ξεμεθύσω. καλημέρα.
Πολύβιε, μαύρο καφέ μόνο για σένα!
Μαζί με ένα egicalm για τον πονοκέφαλο.
Τια τους υπόλοιπους, ο καφές με συνοδεία από shortbreads. Για την αγαπημένη Λεμονιά, τον φίλο Τσέλιγκα, την Mirandolina που μας ταξιδεύει τις τελευταίες μέρες και δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από τα "ταξίδια", τον Street Spirit που χρειάζεται δυο γουλιές παραπάνω γιατί αφήνει κάτι πίσω για να προχωρήσει σε κάτι καινούργιο και τον Landlord που δε θα τη γλυτώσει, θα το "χτυπήσουμε" και το Lagavulin του κάποια στιγμή, δεν θα μας ξεφύγει τώρα που μάθαμε το δρόμο για τα Βόρεια!
Δε μου λες, ο καλός σου σε μύησε, έτσι;
Εκείνος Μαίανδρε είναι σκληροπυρηνικός maltάς, έτσι και μυρίσει κάτι άλλο μέσα (όπως εδώ το port ή το sherry σε άλλες περιπτώσεις), στραβώνει την όμορφη μύτη του με αηδία! ΧΑΧΑ!
Βρε Τελαμώνα, άλλο το ένα άλλο το άλλο! Μην τα μπερδεύεις τα πράγματα. Μπορώ να πιω mojito συνοδεύοντάς το με μια κουμούτσα mature cheddar που θυμίζει σιφνέϊκη μανούρα, που βρίσκεται από προχθές στο ψυγείο μου; Ή με shortbreads ακόμα και ολικής άλεσης; Δεν μπορώ!
Αν είχα ψηφιακή κάμερα, θα έβλεπες ότι δεν υπερβάλλω! Μου άφησε σημάδι στο δάχτυλο το μαχαίρι χθες που προσπαθούσα να "σφάξω" την κουμούτσα! Bodybuildεράς χρειάζεται για να το κόψει, όχι νοικοκυρά!
Έχω 200 στα ζετέ αυτό είναι γνωστό και επίσης μεγάλη εμπειρία σε σφάξιμο, κυρίως ζώων αλλά και πουλερικών.
A και για να μη ξεχνιόμαστε:
http://www.cheese.com/Description.asp?Name=feta
Αλλά τη συσκευασία αυτή που τη βρήκαν δε μπορώ να καταλάβω. Αν η φέτα δεν είναι μέσα στον ντενεκέ!
Καμιά σφήνα malt απέμεινε για μένα?!...Καλημέρες!
Angelito, άσε τα malts εσύ και άρχισε να πίνεις carajillo! Καφέ με κονιάκ δηλαδή. Πρέπει να μπεις στο κλίμα πριν τα τέλη του μήνα...
Τσέλιγκα, να σε έχουμε στα υπόψη για την γαλοπούλα βρε!
Καλέ! Άλλο ποστ δε θα ανεβάσεις εσύ?? Θα μας αφήσεις το ουίσκυ εκεί ώσπου να μας μεθύσεις εντελώς?!!
(Το μισώ! Ρούμι και πάλι ρούμι, να ταιριάζει και με τις σάλσες.
Αλήθεια..με τα fados τι ταιριάζει??:ΡΡΡΡΡΡΡ)
Porto καλή μου! Τί άλλο;
Πρέπει να θυμηθώ που έχω κρύψει ένα καταπληκτικό μπουκάλι που μου έστειλαν κάποτε από το Aveiro! Είχα κάποιους "απρόσκλητους επισκέπτες" οι οποίοι θα βολευόντουσαν ακόμα και με οινόπνευμα μπλε και το έβαλαν στο μάτι το μπουκαλάκι μου, που το έπινα γουλιά γουλιά μαζί με τους αγαπημένους μου. Αφού το έφτασαν στην μέση -και δεν τους άρεσε κιόλας, λογικό, είχαν ήδη καταναλώσει 2-3 μπουκάλια με αλκοόλ πριν ορμήσουν στο porto- προσποιήθηκα ότι τέλειωσε και το καταχώνιασα κάπου. Ευκαιρία να το φέρω στην επικαιρότητα, μέρες που έρχονται!
χάρις σε σένα αλλάξανε το Django Reinhardt στο Half note και το κάνανε φέστιβαλ κ.λπ.; ;)
ΧΑΧΑ! Άλλαξαν τη διαφήμιση Street? Φαντάσου πόσος κόσμος θα παραπονέθηκε ή θα απόρησε...
χικ καλημέρααααα:))
(μόνο στου μαίανδρου θα γράφω στοκοχουανίτες που δε δέχεστε ανώνυμα. καημένη boubou..snif)
Τελαμώνα, μην το σκέφτεσαι! Ζήτα με καλό τρόπο από την Λεμονιά να σου γράψει το cd (το θέλω κι εγώ τελικά Λεμονίτσα!) και επένδυσε τα 30 euros σε ηλιόσπορους!
Χιονονιφάδα, είσαι πολύ άτακτη, βζζζζζ, ακούς το σεσουάρ που πλησιάζει;
Χαίρετε! Δεν το έχω δοκιμάσει το συγκεκριμμένο Port (δεν είμαι ιδιαίτερα φίλη στο είδος)όμως πίνετε ευχάριστα.
Κάβα για malts ξέρω μία στη Γλυφάδα (Μαντάς στη Βασ. Γεωργίου-Πλατεία Εσπερίδων)και το Cellier στην Κριεζώτου-Κέντρο.
xik
α!!κι άλλη με το σεσουάρ
δολοφόνοι!
θα σας γράψω στο μπλογκ μου:Ρ
καλημέραα:))
Όλη μέρα (ακόμα και με επίσκεψη στον οδοντίατρο! Να πάρω μαζί μου λες και το σεσουάρ;)
38 μπουκάλια έχουμε αδειάσει, βρε χουανίτα μου. λυπήσου μας. βάλε κάτι άλλο.
Μόλις επιστρέψω από τον οδοντίατρο, θα σας περιγράψω τα βάσανα των κουραμπιέδων!
Φτάνει Highlander γίναμε!!!
Πιάσε το ρούμι και bailaa
Καλημερες
Μεγειά το Εορταστικόν Look!
Δεν έχω έμπνευση! Δημιουργώ ... κουραμπιέδες και φτιάχνω σφραγίσματα προς το παρόν!
Post a Comment
<< Home