Ασθενής, αλλά όχι και σε κώμα
Ασθενής είπαν ήταν η σεισμική δόνηση 3,5 Ρίχτερ με επίκεντρο στον ευρύτερο χώρο της Πάρνηθας, κατά τις 12:30 το βράδυ.Το τσιμέντο πάντως βόγγηξε και έριξε και 2 γυροβολιές κάτω από τα πόδια μου. Και ο σκύλος των από πίσω -με καθυστέρηση 1 λεπτού ως συνήθως- τελείωσε το τραγούδι με μια περιποιημένη μπάσα κορώνα.
11 Comments:
Κι εγώ στον 6ο έκανα ένα μινι παρτυ χθες αλλά τέλος καλό όλα καλά
shake it all over...
Πώς ζουν οι Ιάπωνες σκέφτομαι κάτι τέτοιες στιγμές. Όταν ένα μικρό κούνημα μας ενοχλεί, εκείνοι πώς έχουν προσαρμοστεί στο διαρκές πέρα δώθε;
Οι Ιάπωνες ζούνε πολύ χειρότερα από εμάς αλλά δε φταίνε μόνο οι σεισμοί γι'αυτό. Κυρίως δηλαδή φταίνε άλλα πράγματα, φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, φταίνε κι άλλοι που θα έλεγε και ο Λουκιανός αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Εγώ πάντως όσο δεν πέφτα γουστάρω.
euxaristw giati phgan na me bgaloun oneiroparmenh (oxi oti exoun adiko alla auto einai allh istoria)
Ε στ'όνειρο σου θα το'δες τότε!
Δεν θυμάμαι να έχω ζήσει σεισμό παιδιά!...3,5 ρίχτερ πάντως δεν είναι πολλά!
Βασικά τα ρίχτερ από μόνα τους δε λένε τίποτα. Επίκεντρο, εστιακό βάθος και τα λοιπά μαζί με τα ρίχτερ σου δίνουν την πληροφορία που χρειάζεσαι. Μπορεί 4 ρίχτερ κοντά στην επιφάνεια να σε ταρακουνήσουν πολύ περισσότερο από 5 χωμένα στα έγκατα της γης. Ένα απαλό λίκνισμα ήτανε!
3,5 ρίχτερ δεν είναι πολλά, που να δείς τα 5,9 του 1999!
Οι Ιάπωνες κουνιούνται στους σεισμούς αλλά δεν τους νοιάζει γιατί τα σπίτια τους είναι χτισμένα αντισεισμικά (χωρίς θεμέλια)..
ήμουν στη δουλειά και μόνο μια συνάδελφος το πήρε χαμπάρι και οι υπόλοιποι την κορόιδευαν... η μαρίνα έχει δίκιο ;)
Και στου 81 (τότε ήμουν πιτσιρίκα και νόμιζα ότι έπαθα ηλεκτροπληξία από ένα μονίμως χαλασμένο κασετόφωνο με το οποίο κοιμόμουν αγκαλιά) αλλά και στου 99 το κούνημα είχε μεγάλη διάρκεια, εκτός από ένταση.
Εμένα πιο πολύ με τρομάζει ο θόρυβος παρά το κούνημα.
Βρε κουβέντα που πιάσαμε νυχτιάτικα!
¨Οντως πλάκα έχουν οι σεισμοί! Τουλάχιστον αυτοί που δεν σού ρχεται το σπίτι στο κεφάλι...
Post a Comment
<< Home