Ρολό της αϋπνίας
Αϋπνία: "σεληνιασμός" εν όψει Πανσελήνου, βήχας, συνάχι, έμπνευση, άγχος;Αδιάφορο το αίτιο.
Το αποτέλεσμα μετρά. Να γλείφεις και τα δάχτυλα σου.
Ρολό της αϋπνίας
600 γρ. μοσχαρίσιου άπαχου κιμά
4 κ.σούπας τριμμένη φρυγανιά
3 κρεμμύδια
2 σκελίδες σκόρδο
2 ξινόμηλα
1 λευκόσαρκο ροδάκινο
120 γρ. φιστίκια Αιγίνης καθαρισμένα και χονδροτριμμένα
μαϊντανός
1 αυγό
αλάτι
πιπέρι
μοσχοκάρυδο
πάπρικα
τζίντζερ (αρκετό, τριμμένο)
ρίγανη
chillies
worcestershire sauce
Ανακατεύουμε και ζυμώνουμε τον κιμά με όλα τα υλικά εκτός από τα φρούτα.
Κόβουμε σε χονδρές μισές ροδέλες τα φρούτα και βάζουμε σε μακρόστενη φόρμα καίηκ εναλλάξ, ξεκινώντας και τελειώνοντας με κιμά.
Ψήνουμε στους 200ο για 1:30 ώρα, στο περίπου. Προσέχουμε να μην καεί το πάνω μέρος, αν χρειαστεί καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο.
Ιδανικά συνοδεύεται από αρωματικό ρύζι, με σωταρισμένα κρεμμύδια και φρούτα και στολισμένο με καβουρδισμένα αμύγδαλα και ψιλοτριμμένο μαϊντανό ή κάρδαμο. Ταιριάζει και μια πικάντικη apple sauce ή κάποιο σχετικό chutney.
posted by Juanita La Quejica @ 1:38 PM
28 Comments:
τώρα αυτό το κάνεις επειδή θα γυρίσω σπίτι μου κατα τις 10 το βράδυ;
Delivery δεν έχετε στη δουλειά;
Κάτι σε μπιφτεκάκι με τυρί να παραγγείλεις, θα μπορούσε να είναι ένας πολύ μακρινός και ξεχασμένος συγγενής του ρολού μου, το οποίο πραγματικά έχει γίνει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!
Delivery??ΕΛΤΑ έχουμε, εκτός αν προτιμάς να σου έρθουμε εκεί:Ρ
Yammy Yammy!!
Ευτυχώς που έχω γεμάτο στομάχι από "βοσκή" (μπόλικη σαλάτα)
Μην ξεχνάς και την έκλειψη σελήνης που συντελεί τα μάλα στην αϋπνία
Α ρε juanita τι μας κανεις τέτοια ώρα;
Έκλειψη; Και πανσέληνος; Όλα μαζί;
Μπα... μάλλον η επιταγή που δεν ήξερα αν έχει αντίκρυσμα με ξύπνησε πριν την ώρα μου σήμερα.
Angelito, perdón, αλλά αντέγραψε και τη συνταγή κάπου, μπορεί να σου φανεί χρήσιμη μια μέρα!
Gastone:
Σαλάτα μόνο; Φυλάς σταυρό; Εγώ κάτι άκουσα για κοκάκια μανταρινιού...
Λεμονιά, κόπιασε!
δώσε και σε μένα juanita... και έχω μία πείνααααααα.... ;)
Δώσε από δω, δώσε από κει, πάει, πάπαλα! Σνιφ!
Την άλλη φορά (αφού εφοδιαστώ και με δεύτερη φόρμα καίηκ) διπλή ποσότητα, για να φτάσει για όλους.
Η φόρμα του καίηκ! Σαν το αυγό του Κολόμβου! Φαντάσου ότι το είχα ξεγράψει σαν ιδέα το ρολλό, γιατί πάντα μου έβγαινε κάπως, μου έσπαζε.
Το αστείο είναι ότι λίγο πρίν, χάζευα μια συνταγή, όπου ο κιμάς ρολλάρει και τυλίγεται σε αμπελόφυλλα!
Κοιτα τι σκαρώνει ο άνθρωπος!!!Αν ανακαλύψω τις φόρμες του κέικ που κάπου μπλέχτηκαν λόγω βαψίματος και φτειάξω τη συνταγή, πρέπει να βάλω όλα τούτα τα φρεσκο και ξηροκάρπια; Και που βρήκες καλή μου λευκόσαρκο ροδάκινο τέτοια εποχή;
Θέλω μια γωνίτσα καλή μου κυρία ( α-λα-Βασιλάκης Καίλας)...μια μικρή γωνίτσα μόνο,που κρυώνω και πεινάω το ορφανό...
Nα στείλω μια courier για τηλεμεταφορά -με την πρώτη ευκαιρία- ;
Όλες αυτές οι συνταγές που προτείνεις είναι αυτό που λέμε "εντάξει", τους λείπει όμως κάτι...να το πω πνοή, να το πω βαθύτερη εσωτερική αγάπη, δεν έχω τις λέξεις.
Ψάχνω να βρω ένα βάθος σε όσα αναφέρεις αλλά δεν βρίσκω, όχι βέβαια οτι είναι απαραίτητο και να υπάρχει, απλά νιώθω να υπάρχει και να υποβόσκει μια αγωνία να δώσεις ζωή σε κάτι που φαινομενικά τουλάχιστον δεν νιώθω να υπάρχει μέσα απο τα λεγόμενά σου και τα όσα παρουσιάζεις. Οι συνταγές σου είναι "σωστές" χωρίς όμως πνοή και μη με ρωτήσεις τι εννοώ με την πνοή, αυτό νιώθω αυτό καταθέτω.
@ ανονυμους : και τι εννοείς αυτό νιώθεις??
(γείτονα, θα μας ετοιμάσει και θα το φέρει η ίδια ειδικά για την μπλογκοσυνάντηση!!)
Να εξηγήσω πως νιώθω δηλαδή;
Μα το είπα, δε νιώθω πνοή, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα μομφή.
Νιώθω απλά μια επίφαση ζωντάνιας, αυτό και μόνο.
Κατά τα άλλα όλα καλά...οι συνταγές είναι πολύ καλές, αλλά νιώθω σαν "το πρόσχημα να ήταν η Μερόπη", που λέει κι η Φακίνου, απλά αφού αποτελούν το πρόσχημα - και αυτό δεν είναι κακό - τουλάχιστον ας γίνεται με λίγο περισσότερη πειθώ.
Stavroula: στον Σκλαβενίτη! Είχαν αρχίσει όμως και χάλαγαν από το κέντρο τους, οπότε τα "ξεφορτώθηκα" στο ρολό, χαχα! Τέλειωσες με τον μπογιατζή; Καλορίζικο!
Landlord45: Όταν σε καλέσαμε να φας σπίτι μας προτίμησες την Ιταλική μπούρδα! Εσύ έχασες, αλλά καθώς σε αγαπάμε, σε περιμένουμε στο επόμενο ταξίδι σου!
Joe: Ρε συ, λες να με ονειρεύεται σε σχήμα ρολού το μοσχαράκι; Θα με τυλίξει τουλάχιστον με σφολιάτα, που "αρπάζω" και εύκολα στον ήλιο;
Ανώνυμε/η: Αν μας έλεγες και ποιό νομίζεις ότι είναι το πρόσχημα, θα ήταν πιο πλήρες το σχόλιό σου. Πειθώ; Μα δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν, απλά μοιράζομαι τις εμπειρίες και τις γνώσεις μου. Και με αρκετούς από όσους γράφουν εδώ, έχω μοιραστεί και το φαγητό μου. Αυτά τα περί ανωνυμίας πάντως καθώς και οι λέξεις σου "βαθύτερη εσωτερική αγάπη" και "όλες αυτές οι συνταγές που προτείνεις" όταν έχω γράψει μόνο 2 στο blog, με οδηγούν σε hungryκλίκες και στην "Βασίλισσα", αλλά όπως και να έχει, σεβαστή η άποψή σου και χαίρομαι που μπαίνεις στον κόπο να την μοιραστείς μαζί μας. Για το φαγητό πάλι μη φοβάσαι, δε κινδυνεύεις να σε καλέσω σπίτι μου για φαγητό και έτσι θα σε απαλλάξω από την δυσβάσταχτη ελαφρότητα της μαγειρικής και του είναι μου!
Υπάρχουν και άνθρωποι σε τούτη την κοινωνία που δεν έρχονται σε οργασμό με παραληρηματικές περιγραφές συναισθημάτων και υποκριτικής συγκινησιακής έκρηξης προς επικάλυψη της ανάγκης κολακείας και δη αυτοεπιβεβαίωσης.
Ζήτω το ανεπιτήδευτο ρολό, δεν ξέρω τι καταγράφουν οι μετρητές πνοής, πάντως από self esteem σκίζει!
Keep..rolling
Για τον ανωνυμο. Αφού η κυρά-blogger εδώ πέρα δεν έχει πνοή, πειθώ και δεν ξέρω τι άλλο που σημαίνει ότι μάλλον δεν σου πάει, προσπαθώ να καταλάβω το σχόλιο σου. Προσωπικά αν το γράψιμο κάποιου, είτε αναφέρεται σε συνταγή είτε σε άλλο τι, δεν μου κολλάει το πιθανότερο είναι ότι θα πάψω να τον διαβάζω αλλά και αν το κάνω σιγά μην μπώ στο κόπο να του γράψω και σχόλιο.
Κυρία Χουανίτα εγώ λέω να μην βάλω λευκόσαρκο ροδάκινο, και γενικώς ροδάκινο. Δεν πιστεύω έτσι να χαθεί η όποια πνοή της συνταγής σας (αν είχε δηλαδή).
Gummy bear:
Μήπως το ρολό γράφεται με δύο λ τελικά;
Να μην βάλεις Σταυρούλα!
Γιατί καλά, πνοή δεν είχε, το είπαμε και το εμπεδώσαμε!
Είχε όμως extra γλύκα και την επόμενη φορά δεν θα τα προτιμήσω, καθότι μου προτιμώ τα πικρά και τα ξινά!
Τα μήλα να τα κόψεις στα 4 και μετά σε χονδρές φέτες, γιατί λειώνουν με το ψήσιμο και καλό είναι να μην γίνονται σαν μαρμελάδα, να κρατούν κάπως στη γεύση. Τα φιστίκια χονδροκομμένα επίσης.
Να διευκρινίσω ότι το σχόλιο μου δεν είχε επικριτικό χαρακτήρα, αν το είδατε έτσι λυπάμαι, οι συνταγές είναι άκρως ενδιαφέρουσες κι αυτό τιμά την γράφουσα.
Σχετικά με την ανωνυμία δεν θέλω να το σχολιάσω γιατί όλοι εδώ είμαστε ανώνυμοι, εγώ απλά δεν βάζω όνομα γιατί δεν θέλω να ανοίξω blog, αυτό και μόνο.
Δεν καταλαβαίνω για ποιες κλίκες μιλάτε και δεν καταλαβαίνω για "Βασίλισσες", "εργάτριες" και "κηφήνες" γιατί εγώ δεν ασχολούμαι με τις "κυψέλες", μέσω της μαγειρικής βλέπω μόνο αγάπη, αυτοί που δεν μπορούν να αγαπήσουν πραγματικά δεν μπορούν να μαγειρέψουν και καλά, αυτό πιστεύω, μπορεί να κάνω και λάθος.
Όσο για το σχόλιο περί μέσω οργασμό μέσω παραληρηματικών αναφορών σε συνταγές, εγώ απαντώ ότι οργασμό νιώθω μόνον όταν ικανοποιούμαι από την σεξουαλική πράξη, τα υπόλοιπα είναι προς τέρψη του ουρανίσκου μου, για την τέρψη του πνεύματός μου υπάρχουν βέβαια και τα βιβλία.
Όσο για το πρόσχημα που απορείς ποιο είναι θα σου πω ότι το πρόσχημα είναι η επικοινωνία κι αυτό όπως σου έγραψα δεν είναι κατά ανάγκη κακό, απλά όταν γράφουμε συνταγές και τις δημοσιεύουμε δεν το κάνουμε μόνο για να φωτίσουμε τα πλήθη με τις γνώσεις μας, αλλά το κάνουμε για να επικοινωνήσουμε, ε λοιπόν σε αυτήν την επικοινωνία δεν είδα πνοή και ζωντάνια, μη με ρωτήσεις παραπάνω, δεν εκφράζεται.
Όσο για την πρόσκληση σε φαγητό θα σου αναφέρω ότι δε συνηθίζω να πηγαίνω σε δείπνο ή γεύμα όταν δε γνωρίζω τους συνδαιτυμόνες, άρα λοιπόν και να με προσκαλούσες δεν θα το αποδεχόμουν κι έτσι όλοι είμαστε μια χαρά...συνεχίστε δεν θα ενοχλήσω άλλο, απλά έκανα ένα σχόλιο καλοπροαίρετο και δέχτηκα την ειρωνεία, κρίμα.
..έκανα ένα σχόλιο καλοπροαίρετο...
"... τους λείπει όμως κάτι...να το πω πνοή, να το πω βαθύτερη εσωτερική αγάπη...,...Ψάχνω να βρω ένα βάθος σε όσα αναφέρεις αλλά δεν βρίσκω,.."
O Θεός να μας φυλάξει από κακοπροαίρετα σχόλια του ανώνυμου.
Σημείωση δεν είναι ανάγκη να ανοίξεις blog, επιλέγεις other και δίνεις όποιο όνομα ή ψευδώνυμο προκειμένου να υπάρχει κάποια "ταυτότητα" αναγνώρισης του γράφοντα από τους υπόλοιπους.
Η επιτυχία μιας καλής κριτικής έγκειται τόσο στις προθέσεις του "κριτικού", καλοπροαίρετες ή μη, όσο και στη διάθεση ή ακόμα και στις ανοχές ή αντοχές του "κρινόμενου".
Εφόσον η "οικοδέσποινα", αλλά κι όλοι εμείς που προβάλουμε τις απόψεις μας το κάνουμε δημόσια, τότε πρέπει να είμαστε σε θέση να αποδεχόμαστε και την κριτική, όποια και αν αυτή είναι, διαφορετικά υπάρχουν και οι ιδιωτικοί χώροι και εκεί είμαστε όλοι ήσυχοι.
Να αποδεχόμαστε, με κριτικό πνεύμα. Δικαίωμα κριτικής δεν έχει μόνο ένας συγκεκριμένος κριτής, σωστά;
Όπως και να έχει, τα τελευταία ίχνη ρολού εξαφανίστηκαν χθες βράδυ. Σήμερα προβλέπεται χορτόπιττα.
Δικαίωμα να κρίνουν αλλά και να κριθούν έχουν όλοι όσοι εκτίθενται δημόσια.
Η κριτική είναι καλό πράγμα.
Θα περιμένω την χορτόπιτα για να την κρίνω, θα περιμένω επίσης και την δική σας κριτική στα όσα θα κρίνω, αν νιώσω τέλος πάντων ότι κάτι πρέπει να κρίνω.
Κρίση μυρίζει τόση κριτική βρε ερωδιέ! Μήπως έχει να κάνει με τον ιό των πτηνών;
Ως ερωδιός και μάλιστα αποδημητικός έχω μεγάλες πιθανότητες να είμαι μολυσμένος.
Μη φοβάσαι όμως δεν θα κολλήσω κανέναν, απλά θα κελαηδώ που και που στην ήσυχη λιμνούλα του blog σου
Post a Comment
<< Home